„Marzanna, zimowa panna, w słomianej sukience rozpostarła ręce. W lęku drżąca cała, topić się nie chciała. Z rozwichrzonym włosem, ognie ją poniosą. Niechaj śnieg i mrozy wiośnie się ukorzą i porą radosną zawitaj nam wiosno!”
Symboliczne topienie marzanny na powitanie wiosny. Dużo zabawy i uśmiechu 😀
Jak pięknie  określiła tę staropolską tradycję pani Aleksandra Kozica z klasy 6:
„To doświadczenie nauczyło nas kilku ważnych rzeczy:
1. Tradycja wcale nie musi być martwa. Zawsze warto kultywować to, co czyni naszą kulturę wyjątkową.
2. Niszczenie czegoś może dawać taką samą radość, co tworzenie.
3. Nigdy nie należy wylewać wody pod wiatr „