W każdą sobotę nasza zaprzyjażniona pani psycholożka odwiedza klasy i opowiada uczniom o bardzo ciekawych i przydatnych rzeczach.

Odkrywamy w sobie ukryte diamenty, uczymy się jak polubić siebie, jak dobrze jest być miłym dla siebie i akceptować wszystkie swoje cechy. Jak sprawic by komuś było miło i szanować to, że każdy z nas jest jedyny w swoim rodzaju i wyjątkowy.

Pamiętacie ten wierszyk? Powtarzajcie go często stojąc przed lustrem. Lubić siebie wcale nie jest tak prosto…dlatego tak ważne jest przypominanie sobie o tym, jak bardzo jesteście wyjątkowi, niesamowici i ważni.

Lubię siebie kiedy chodzę

Lubię siebie kiedy śpię

Nawet kiedy nic nie robię

Lubię siebie bo tak chcę.

Jeśli ktoś mnie nie chce lubić

Dziwne myśli o mnie ma

Mogę mu powiedzieć tylko

Twoja strata, cześć pa pa!